Choć przełom lat ’60 i ’70 był dla Angoli burzliwym czasem, to powstawało tam wtedy mnóstwo świetnej muzyki, inspirowanej rumbą z Konga, kubańskim son, karaibskim merengue i rockiem. Zapraszamy na ilustrowaną przykładami dźwiękowymi opowieść między innymi o tym, jak sztuka splata się z polityką i jakie znaczenie może mieć muzyka dla kształtowania się tożsamości narodu, który wyzwala się spod jarzma kolonializmu.
Piotr Tkacz – organizator, krytyk, didżej, improwizator. Publikował między innymi w „Czasie kultury”, „Glissando”, „2+3D”, „Kulturze u Podstaw”, „Dwutygodniku”, „Fragile”, „Jazz Forum”, „M|I”. W Radiu Afera prowadził audycję Audiosfera oraz zasypywanie kanonu. Zaangażowany w takie inicjatywy jak cykl „za duszno”, festiwal FRIV, prelekcje „Historie muzyki”. Współpracował między innymi z festiwalem Malta, Sacrum Profanum, Ostrava New Music Days, Animator, Musica Electronica Nova, Sanatorium Dźwięku. Dawał gościnne wykłady w Narodowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie, na FAMU w Pradze i w toruńskim Kulturhauz.